Οι κατασκευές στην εξέλιξη του χρόνου παρουσιάζουν φθορές, είτε αυτές είναι καταρρεύσεις δομικών στοιχείων, είτε αλλοιώσεις εξ’ αιτίας δράσεων βιολογικών παραγόντων. Οι φθορές αυτές εξαρτώνται από την αρχιτεκτονική σύνθεση του κάθε κτιρίου, το δομικό σύστημα, την ποιότητα των υλικών, τις κατασκευαστικές λεπτομέριες. Πλήθος παραγόντων συμβάλλουν στη συνολική αλλοίωση των κτιρίων του οικισμού, όπως η μείωση του πληθυσμού, η έλληψη συντήρησης των ήδη υπαρχόντων και ταυτόχρονα το πέρασμα του χρόνου. Με το τελευταίο αλλοιώνεται η συμπεριφορά του κτιρίου, αποδυναμώνονται οι στατικές και δυναμικές φορτίσεις λόγω κατασκευαστικών λαθών αλλά και κακής συνδεσμολογίας στοιχείων. Παράλληλα η φυσική γήρανση των υλικών, οι επεμβάσεις του ανθρώπου αλλά και της φύσης, όπως επίσης και η αλλαγή χρήσης του κτιρίου συμβάλλουν στην εμφάνιση φθορών.
Στον τομέα των θεμελίων, η υγρασία και οι καθιζήσεις του εδάφους προκαλούν κατασκευαστικά προβλήματα. Όσον αφορά όλο το δομικό σύστημα παρατηρούνται βλάβες στις λιθοδομές, πιο συγκεκριμένα ριγματώσεις στις γωνίες των λιθοδομών και γύρω από τις ποδιές και τα πρέκια. Επιπλέον έντονη είναι η εμφάνιση υποχώρησης των ανακουφιστικών τόξων των λαξευτών λίθων του ανωφλιού και η συστροφή των λίθων.
Επιπροσθέτως σημαντική είναι η αλλοίωση των επιχρισμάτων στις όψεις των κτιρίων, όπως η ριγμάτωση και η αποσάρθρωση τους. Η ευπάθεια των υλικών, η άμεση και συνεχής έκθεση τους στα φυσικά φαινόμενα τα θέτουν σε επιβαρυμένη θέση.
Παθολογικά συμπτώματα εμφανίζει και οποιαδήποτε ξύλινη κατασκευή, όπως στέγες, ταβάνια, πατώματα, εξώστες, εσωτερικοί τοίχοι. Το ξύλο σαν υλικό παρουσιάζει μικρή ανθεκτικότητα, επηρεάζεται απο τις μεταβολές της θερμοκρασίας και της υγρασίας.