Σχετικά με την κατάσταση του οικισμού παρατηρούμε αρκετά παραδοσιακά κτίσματα, με λιγότερες ή περισσότερες φθορές, ή καινούρια κτίσματα. Ελάχιστα κτίσματα έχουν αναπαλαιωθεί και κατά βάση έχουν κάποια ειδική χρήση (ξενώνες, ταβέρνες, καφετέριες) και όχι κατοικίες. Αυτό μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι η αναπαλαίωση είναι μια ακριβή διαδικασία, όποτε όταν ένα κτήριο δεν προορίζεται για εμπορική χρήση που δίνει μια προοπτική απόσβεσης, προτιμάται η κατασκευή ενός σπιτιού εκ νέου. Έτσι λοιπόν, εικάζουμε ότι πολλά παραδοσιακά σπίτια πρέπει να γκρεμίστηκαν πριν να χαρακτηριστεί παραδοσιακός ο οικισμός και η νομοθεσία να τα προστατεύει.
Η εικόνα που διαμορφώνει ο συνδυασμός εγκαταλελειμμένων κτηρίων, πρόχειρα συντηρημένων και σύγχρονων προκαλεί μια σύγχυση στον επισκέπτη και σίγουρα αλλοιώνει τον παραδοσιακό χαρακτήρα του χωριού.