Εξωτερική τοιχοποιία

Τα Άνω Δολιανά είναι ένα αρκετά ορεινό χωριό στην κεντρική Πελοπόννησο, επομένως λόγω της τοποθεσίας τους, άρα και των υλικών στα οποία είχαν οι κάτοικοι πρόσβαση, οι τοιχοποιίες των παραδοσιακών κτισμάτων είναι από πέτρα. Δεν συναντάμε σε κάποιο κτίσμα κατασκευή από πλινθοδομή ή ξύλινους τοίχους. Ωστόσο, παρατηρούνται διάφορες παραλλαγές στη λιθοδομή των κτισμάτων, ανάλογα με τον βαθμό επεξεργασίας της πέτρας, την χρήση ξυλοδεσιάς κ.ά. Το πάχος της τοιχοποιίας κυμαίνεται μεταξύ 60-70 εκ., ενώ στις ακμές των κτισμάτων, αλλά αρκετά συχνά και όπου συναντάμε ανοίγματα (πόρτες, παράθυρα) τοποθετούνται γωνιόλιθοι προκειμένου να ενισχυθεί η κατασκευή. Οι οριζόντιοι αρμοί που σχιματίζονται συνήθως δεν είναι διακοπτόμενοι, ενώ αντίθετα οι κατακόρυφοι επιδιώκεται να διακόπτονται. Έτσι μειώνονται οι πιθανότητες ρωγμών σε περίπτωση σεισμού. Ως συνδετικό υλικό στους αρμούς μεταξύ των λίθων χρησιμοποιείται ένα μείγμα χώματος με ξερά κλαράκια και λεπτό χαλίκι, το οποίο γίνεται αρκετά συμπαγές μόλις πάρει την τελική του μορφή και στερεοποιηθεί. 

Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο της εξωτερικής τοιχοποιίας είναι η τοποθέτηση ξυλοδεσιών, η οποίες στα Άνω Δολιανά δεν είναι εμφανείς τις περισσότερες φορές που εντοπίζονται, αλλά βρίσκονται περίπου στη μέση του πάχους της εξωτερικής τοιχοποιίας. Συνήθως τοποθετούνται σε δύο θέσεις κατ'ύψος του τοίχου, οι οποίες σχεδόν συμπίπτουν με τις περασιές των παραθύρων ( δηλαδή περίπου στο 1,20 και 1,80 ). Ωστόσο υπάρχει και περίπτωση που η ξυλοδεσιά βρίσκεται στο εξωτερικό.