Η αξονομετρική τομή που απεικονίζει το τυπικό δομικό σύστημα της περιοχής έχει γίνει σε ένα παραδοσιακό κτίριο του οικισμού. Πρόκειται για ορθογώνιο διώροφο κτίσμα, με έναν ενιαίο χώρο (ή και δύο σε κάποιες περιπτώσεις) στον πάνω όροφο και δίχωρο υπόγειο, το οποίο συχνά χρησιμοποιούνταν ως στάβλος για τα ζώα ή/και αποθήκη. Η είσοδος στον κάθε όροφο γίνεται από ξεχωριστές πόρτες, ενώ τα δύο επίπεδα δεν επικοινωνούν εσωτερικά με σκάλα ή καταπακτή (ωστόσο, σε λίγα κτίρια παρατηρήθηκε η ύπαρξη καταπακτής για την ενδοεπικοινωνία των ορόφων). Η τοιχοποιήα είναι λίθινη, πάχους 65 εκ., από ημιλαξευτές πέτρες. Σε ορισμένα σημεία της τοιχοποιήας υπάρχουν εσοχές-ερμάρια βάθους 30 εκ. που χρησίμευαν ως αποθηκευτικοί χώροι και είχαν ράφια. Η διαμόρφωση στις γωνίες είναι με γωνιόλιθους οι οποίοι είναι διαμορφωμένοι σε ορθογώνια που τοποθετούνται σταυρωτά, εξασφαλίζοντας τη σταθερότητα της τοιχοποιίας. Στο εσωτερικό της τοιχοποιήας (στη μέση του πάχους της) παιρνούν ξυλοδεσιές σε δύο διαφορετικά ύψη (περίπου στο 1,20 και 1,85). Το πάτωμα αποτελείται από σανίδες πλάτους 10 εκ. που ακουμπούν πάνω σε μεγάλα ξύλινα δοκάρια. Τα ανοίγματα του κτιρίου είναι διαμορφωμένα με κομμάτια μαρμάρου, τα οποία συγκρατούνται με μεταλλικούς συνδετήρες. Το φύλλο του ανοίγματος στηρίζεται με μεταλλικούς μεντεσέδες σε κατακόρυφη ξύλινη κάσα, η οποία καρφωνόταν πάνω σε οριζόντιο ξύλο που βρισκόταν στην εξωτερική παρειά του τοίχου προς την πλευρά του ανοίγματος. Πάνω από την πόρτα του υπογείου παρατηρείται επίσης ανακουφιστικό τόξο. Ωστόσο στο συγκεκριμένο κτίριο παρατηρείται και ένας άλλος τρόπος κατασκευής παραθύρων που είναι συχνός για το χωριό και είναι ο εξής: Ξύλινη κάσα, πρέκι και ποδιά, ανακουφιστικό τόξο ακριβώς από πάνω. Η στέγη στο συγκεκριμένο κτίριο είχε αντικατασταθεί με νεότερη κατασκευή που δεν ήταν ούτε καν αναπαλαίωση της αρχικής, επομένως δεν μπορούσε να μελετηθεί. Η στέγη που φαίνεται στη φωτογραφία είνα από διαφορετικό κτίριο του χωριού και πρόκειται για τρίριχτη.