Η Άνδρος

Η Άνδρος κατέχει το βορινότερο τμήμα του συμπλέγματος των Κυκλάδων. Το βόρειο τμήμα της απέχει ελάχιστα από την Εύβοια, από την οποία τη χωρίζει μόνο ο πορθμός του Καφηρέα (το γνωστό Κάβο Ντόρο). 'Ολο το νησί καλύπτεται από συνεχόμενες οροσειρές, με απότομες πλαγιές που δεν έχουν αφήσει κανένα περιθώριο σε πεδιάδες ανάμεσά τους. Χαρακτηριστικά αποτελούν τα φαράγγια, οι ρεματιές και μόνο τρεις πολύφυτες κοιλάδες με άφθονα νερά. Στις ακτές τα βουνά καταλήγουν σε απότομους και τραχείς γκρεμούς, ενώ οι κοιλάδες σε μαλακές και αμμουδερές ακρογιαλιές.

Αναφορικά με τους πιο σημαντικούς της οικισμούς, έχουμε στη δυτική της πλευρά το Γαύριο, κωμόπολη του 19ου αιώνα, που αποτελεί και το λιμάνι του νησιού. Πιο νότια συναντάμε το Μπατσί, μικρό ψαράδικο οικισμό των τελευταίων αιώνων, ο οποίος στις μέρες μας είναι πόλος έλξης αρκετών τουριστών, ενώ ακόμη νοτιότερα βρίσκεται η αρχαία πρωτεύουσα του νησιού, η Παλαιόπολη, η οποία πλέον αποτελεί ένα μικρό χωρίο. Στην ανατολική μεριά της Άνδρου βρίσκεται η μεσαιωνική πολιτεία του Κάτω Κάστρου -η σημερινή πρωτεύουσα- και πιο νότια το Κάτω Κόρθι, μικρή κωμόπολη που αναπτύχθηκε την εποχής της Τουρκοκρατίας.

Κατά τα αρχαία ελληνικά χρόνια συνέβαλε δεόντως στα τότε τεκτενόμενα με τη ναυτική της δύναμη, τον πνευματικό και υλικό της πλούτο. Κατά τη βυζαντινή εποχή το νησί γνωρίζει μια δεύτερη περίοδο πνευματικής και υλικής ακμής, αφού από τον 11ο αιώνα ακμάζει η σηροτροφία και η ύφανση μεταξωτών, μετατρέποντας το νησί σε ευρωπαïκό εμπορικό κέντρο έως τον 19ο αιώνα. Μετα την κατάλυση του Βυζαντινού Κράτους, η Άνδρος παραχωρείται το 1207 στο Μαρίνο Δάνδολο, ανιψιό του Δόγη της Βενετίας.

Η Ενετοκρατία στο νησί διαρκεί μέχρι το 1566, οπότε και με τη σύμφωνη γνώμη των κατοίκων το νησί περνάει στα χέρια των Τούρκων. Το γεγονός αυτό απέφερε ιδιαίτερα προνόμια στους προύχοντες της Άνδρου οι οποίοι μέχρι το 17ο αιώνα διοικούσαν στα πρότυπα του φεουδαρχικού ενετικού συστήματος. Η Τουρκοκρατία στο νησί "διεκόπει" την περίοδο 1770-1774 όπου όλες οι Κυκλάδες ελέγχονταν από τους Ρώσους. Την περίοδο του αγώνα του Έθνους η Άνδρος παίζει καθοριστικό ρόλο στην παροχή πολεμιστών, χρημάτων και πλοίων. Στα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα αναπτύσσεται η ναυτιλία για την οποία η Άνδρος είναι πλέον ξακουστή. Ξεπερνώντας τις κρίσεις των δύο παγκοσμίων πολέμων αποτελεί μέχρι σήμερα το μεγαλύτερο συντελεστή και βασική πηγή πλούτου για τον τόπο.