Ιστορικά Στοιχεία

Ο οικισμός έχει μία ιστορία τουλάχιστον 2 αιώνων όπου επί Τουρκοκρατίας, στη Κουκουναρά κατοικούσε ο Αγάς της περιοχής ονόματι Χαβίζης. Η κατοικία του υπάρχει ακόμα μοιρασμένη σε διάφορες οικογένειες του χωριού.  Σαν κοινότητα, λειτουργούσε από το 1861 με πρώτη εγγραφή στα μητρώα αρένων, τον Βιολάκη Αντώνιο του Γεωργίου που γεννήθηκε το έτος 1861. Οι οικιστές της κατάγονται από την επαρχία Σελίνου, Σφακίων και από τα Εννιάχωρια Κισσάμου.

H Κουκουναρά στις δόξες της ήταν πρωτεύουσα, έδρα κοινότητας με πολύ πληθυσμό και δημοτικό σχολείο που μαζί με τ’ άλλα παιδιά από τους γύρω οικισμούς, Χαλέπα, Παντελιανά, Μανωλιανά, Τσικαλαριά, Χαρχαλιανά, Σκουλουδιανά και Χορευτιανά  ήταν πάνω από 110. Mετά το 1970 που είχαν  οι εσωτερικές μεταναστεύσεις για πόλεις, μειώθηκε και ο δικός της πληθυσμός, αλλά καλά κρατιόταν μέχρι το 1985 σε σχέση με άλλα χωριά.

Η κοινότητα υδροδοτήθηκε στα μέσα τις δεκαετίας του 1960 με νερό που ερχόταν από την κοινότητα Σηρικαρίου και ηλεκτροδοτήθηκε περί τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Η υδροδότηση γινόταν παλαιότερα από πηγάδια ή βρύσες (πηγές) που υπάρχουν ακόμα στα κέντρα των οικισμών. Στην Κουκουναρά υπήρχαν πολλά ιδιωτικά πηγάδια και ένα κοινοτικό που έμεινε και σαν ιστορικό (η πηγάδα) όπου την εποχή της Τουρκοκρατίας ο Χαβίζης αγάς είχε εγκαταστήσει έναν πελώριο αράπη και δεν άφηνε τους χριστιανούς κατοίκους να πάρουν νερό. Αργότερα που υπήρχε μεγάλη έλλειψη νερού αγοράστηκε άλλο ένα παραδίπλα.

Ο κεντρικός δημόσιος δρόμος διανοίχτηκε αρχές της δεκαετίας του 1950 και ασφαλτοστρώθηκε αρχές της δεκαετίας του 1980 και ενώνει την κωμόπολη του Καστελίου με τα χωριά Καλλεργιανά, Κουκουναρά, Καλάθενες, και Σηρικάρι. Μέχρι τότε ο ταχυδρόμος ερχόταν εκείνα τα χρόνια από τα Τοπόλια, τις περισσότερες φορές με τα πόδια.

πηγές:

http://hatzikos.blogspot.gr/2015_12_01_archive.html

http://hatzikos.blogspot.gr/2009/11/blog-post_881.html