Συμπεράσματα

             Η διάρθρωση των χρήσεων γης επιδρά σημαντικά στη λειτουργική δομή του χώρου. Ο τρόπος με τον οποίο αυτές μεταβλήθηκαν και διαμόρφωσαν  τον οικισμό πραγματοποιήθηκε  με τον δυναμικό τρόπο οικοδόμησης , δηλαδή με την κάλυψη αναγκών κατά σειρά εμφανίσεως χωρίς συγκεκριμένο πολεοδομικό σχεδιασμό. Οι χρήσεις γης που συναντήσαμε στον οικισμό συγκεκριμένα είναι: 41 Κατοικίες που αποτελούν το 80,4% της συνολικής δόμησης, τέσσερα εργαστήρια σε ποσοστό 7,8%, τρία πολιτιστικά κέντρα (δύο  εκκλησίες και ένας  πολιτιστικός σύλλογος) σε ποσοστό 5,9 % και  τρείς αποθήκες σε ποσοστό 5,9%.

                Όσον αφορά την σχέση   σύγχρονων και παραδοσιακών κτιρίων,  το ποσοστό των σύγχρονων κτιρίων αποτελεί το 56,9% του κτιριακού δυναμικού και το 43,1% το ποσοστό των παραδοσιακών. Επίσης το 70,6% έχει κάλυψη με επίπεδο βατό δώμα ενώ μόλις το 29,4% καλύπτεται με κεραμοσκεπή στέγη. Ο οικισμός σχηματίζεται κυρίως από μονοκατοικίες και λίγα διώροφα κτίσματα.   Συγκεκριμένα τα παραδοσιακά και  σύγχρονα ισόγεια αποτελούν το 33,3% και το 39,2 αντίστοιχα, ενώ τα σύγχρονα διώροφα το 15,6% και το 19,6%.

Η περιοχή  τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει μία ύφεση ως προς την οικονομική της ανάπτυξη , η οποία είχε σαν αποτέλεσμα  και την υποβάθμιση του κτιριακού δυναμικού. Με εξαίρεση τα ήδη αποπερατωμένα σύγχρονα κτίρια οι ιδιοκτήτες δεν  είχαν την οικονομική δυνατότητα να αποκαταστήσουν ή να συντηρήσουν τις ιδιοκτησίες τους, αλλά ούτε η Τοπική Αυτοδιοίκηση  έδρασε ώστε να αποφευχθεί η υποβάθμιση αυτή. Από την καταγραφή προκύπτει πως η πλειοψηφία των παραδοσιακών κτιρίων είναι σε μέτρια και κακή κατάσταση.  Μικρό ποσοστό παρουσιάζουν  τα κτίρια που είναι σε ερειπιώδη κατάσταση. Στην χωρική αποτύπωση των δεδομένων της καταγραφής παρατηρούμε ότι ο πυρήνας ενδιαφέροντος του οικισμού απαρτίζεται κυρίως από κτίσματα που αποτελούν ερείπια η χαρακτηρίζονται από σημαντικές φορές , αποτέλεσμα της μακρόχρονης εγκατάλειψης.

Λαμβάνοντας  υπ’ όψιν το εξαιρετικό φυσικό τοπίο, στο ανάγλυφο του οποίου διακρίνεται ο υψηλής αρχιτεκτονικής παραδοσιακός οικισμός, που διατηρεί ένα εξαιρετικό δίκτυο λίθινων εσωτερικών οδών, ορισμένοι από τους οποίους είναι κλιμακωτοί, η γειτνίαση με το Ρωμαϊκό θέατρο και το μοναδικό φαράγγι, που αποτελεί σημαντικό ορειβατικό και φυσιολατρικό προορισμό, καθώς  και η τοπική αγροτική παραγωγή δημιουργούν μία σειρά δυνατοτήτων ανάπτυξης. Αυτή, παράλληλα με την λήψη των κατάλληλων αποφάσεων για την προστασία και ανάδειξη της περιοχής, τόσο στο αρχιτεκτονικό όσο και στο φυσικό τοπίο, είναι με ευχέρεια δυνατό να αναστρέψει την πορεία του οικισμού στο μέλλον, που μοναδικά διατηρεί την πολυεπίπεδη πολιτιστική κληρονομιά διαχρονικά.